Mijn collega’s hebben me door een moeilijke periode geholpen

Bert Emons van schoonmaakbedrijf Gom is al vanaf zijn zestiende glazenwasser in hart en nieren: “Ik ben er twee jaar tussenuit geweest om ander werk te proberen maar dat was geen succes. Iedere dag buiten is heerlijk. Al is er wel veel veranderd voor een glazenwasser. Kijk maar naar mijn lijf, ik zou fitter zijn als ik iedere dag nog die ladder op mocht haha.”

De 61-jarige Emons leerde eigenlijk om bakker te worden: “Maar ik kon vroeger heel lastig vroeg opstaan dus daar stopte ik al na een paar maanden mee. De vader van mijn huidige leidinggevende Björn had destijds een glazenwassersbedrijf en vroeg of ik kwam helpen. Het was een goede match.”

Een werknemer met een goed hart

Diezelfde leidinggevende, coördinator Glas en Gevel Björn Leenders, gaf Bert op voor deze serie. “Het is een mooi mens, een goede werknemer met een goed hart. Ik ken niemand die zo weinig aan zichzelf denkt. Er was een periode dat hij iedere ochtend bij het benzinestation voor iedereen koffie haalde. Tot wij erachter kwamen dat hij financieel eigenlijk helemaal aan de grond zat. Dat zegt genoeg over een persoon. Hij heeft een gitzwart jaar achter de rug, maar we hoeven hem maar te bellen en hij is er.”

Een collega én een vriend

Met tranen in zijn ogen vertelt Bert over het onverwachtse overlijden van zijn middelste dochter Melissa vorig jaar, op 31-jarige leeftijd. “Ze heeft een hartstilstand gekregen, totaal onverwacht. Een vreselijke periode, maar ik wilde al snel weer onder de mensen zijn. Ik werd gek thuis, daar staan ook overal foto’s. Mijn collega’s hebben me er echt doorheen geholpen. Björn komt nog steeds iedere dag bij me langs na zijn werk, het is ongelooflijk wat hij voor me doet. Hij is veel meer dan een collega voor me, het is een echte vriend.”

Bert vertelt over één van de laatste momenten die hij had met zijn dochter, toen ze koffie aan hem vroeg. Nu zet hij iedere ochtend een kop koffie bij haar foto, om die vervolgens met een grap weer voor haar neus weg te kapen. Precies zoals hun laatste moment samen. “Vergeten doe je het nooit. Nog steeds overvalt het me soms, maar het gaat wel een stuk beter. Van mijn andere dochters heb ik inmiddels twee  kleinkinderen, daar geniet ik enorm van.”